Een regen maandag in Santiago.

Vanmorgen zijn we de busreis voor morgen naar Porto gaan boeken.
Dat is nodig want vol is vol. Maar we hebben de kaarten, dus dat komt goed.
Vanaf het busstation zijn we vervolgens tegen de looprichting van de Camino Frances gaan lopen. Lekker in de poncho, want pluvius heeft besloten dat het na 3 weken wel nodig was om weer wat nattigheid neer te laten dalen.
Marianne had 3 jaar geleden de Camino Frances al eens gelopen, en had toen genoten van het mooie viewpoint vanwaar je Santiago en de Kathedraal had zien liggen. Op dat punt stonden twee heel grote pelgrim figuren die uitkeken over de stad.
Na 5km kwamen we wel bij een gedenkteken, maar geen pelgrimfiguren.
Maar omdat Marianne toen via deze weg Santiago moest zijn binnengekomen konden die figuren niet ver weg zijn.
Na enig speurwerk zag Andre een paar honderd meter verder iets staan.
Dankzij de telelens op de fotocamera zag hij dat dat de beoogde figuren waren. Dus over een weiland die richting opgelopen.
Daar aangekomen stopte net een bus vol Japanse toeristen die allemaal een foto wilden maken. Gelukkig was het koud en regenachtig en zaten ze allemaal weer snel in de bus.
Op de weg terug nog even een stop voor een lekker hapje. Alleen bleek het hapje van Hans alleen te bestaan uit een stuk blauwe kaas...
Op de heenweg hadden de dames een gloednieuw winkelcentrum gezien. Uiteraard moest dat worden bezocht. Maar niet alleen Marianne heeft er succesvol geshopt, ook beide heren mogen gezien worden in hun nieuwe underware.
Morgen (dinsdag) dus weer terug naar Porto. Volgens de weersverwachting schijnt daar de zon. Kunnen we woensdag nog ff lekker genieten.